Het leven vanaf/op de bank

Sinds ik thuis ben gekomen vanuit het ziekenhuis is de relatie tussen mij en onze bank behoorlijk gegroeid.
Sinds een paar maand hebben we een ruime 3 persoons chaisse longue, vergeleken met onze oude bank echt een droom!
Vooral nu ik redelijk invalide ben is deze bank een uitkomst,
Ik kan heerlijk m'n benen strekken op het lange gedeelte. Wat weer handig is om al dat vocht uit m'n olifantenvoeten te draineren.
Ook kan ik er prima op slapen, de was opvouwen, eten, drinken, computeren etc etc etc.
Mezelf nuttig maken lukt trouwens ook, enveloppen voor de geboortekaartjes schrijven, dierenarts bellen, spullen op internet bestellen ghehe (nee en nuttige activiteiten als haken heb ik laten vallen al in het ziekenhuis hihi)

De katten waarderen de bank ook heel erg, met name vind Senna de plek waar ik net gezeten heb erg fijn om te liggen. Normaal vind ik dat niet erg, maar nu pikt hij m'n vruchtwateropvangkleedje de hele tijd in. Tja en we willen nog wat langer van de bank genieten, dus dit item is onder mijn kont echt onmisbaar.
Gelukkig blijft Senna niet erg lang geïrriteerd als ik hem er weer heb afgemikt ;).

Nu ik dit zo aan het schrijven ben, realiseer ik me dat m'n wereldje wel erg klein is geworden....
Maar goed het is tijdelijk, ik denk dat als strax de tweeling er is ik echt met pijn in hart terug denk aan de momenten die ik alleen met onze bank had.

Volle maan.......

Bijgeloof, bakerpraatje, horoscopen etc etc.
Vandaag werd ik er op geattendeerd dat wij zeer mogelijk kindjes krijgen met het sterrenbeeld leeuw. Ontzettend leuk om te weten maar ook errug handig. Want volgens de uitgerekende datum, 10 september (welke ik volgens de dokter echt niet ga halen) zouden we eigenlijk kids met het sterrenbeeld maagd krijgen.
Wat zou betekenen dat ik....een ras echte rommelige tweeling met 3 opruimerige nette maagden samen zou komen te wonen. Ja m'n lief is ook een echte nette opruimerige maagd.
Kun je je al voorstellen hoe dat voor mij zou moeten zijn.....
Naja niet verder over zeuren, t worden gewoon leeuwen.

Vanavond zag ik trouwens een redelijk volle maan, gelukkig bleek gisteren de "echte" volle maan geweest te zijn. Want als ik de zusters van de verloskamers moet geloven is het echt tijdens een volle maan giga druk op de afdeling..
Toch weer blij dat de kids geen gehoor aan deze volle maan hebben gegeveb en lekker zijn blijven zitten.
Gelukkig hebben ze zich ook niets aan getrokken van andere bakerpraatjes die zouden wijzen op een nadere bevalling. Net als het bijgeloof over het beïnvloeden van het geslacht van de kids er klopt niet van, echt waar.

Dit laat in ieder geval wel zien dat onze kids in dit opzicht op hun papa lijken ipv op hun mam die wel open staat voor dit soort zaken.
Papa is ook lekker nuchter en down to earth

(vanavond was papa ook letterlijk nuchter trouwens, lief was solidair met mij en heeft gezelli met mij op de bank gezeten met 0% witbier)

Weer een onverwachtse wending.... :)

Een week geleden toen ik deze blog startte lag het niet in de lijn der verwachting dat ik ontslagen zou worden.
Eergisteren kwam de dokter met onverwachts nieuws. Omdat we de 34weken hebben gehaald, de ontsluiting stabiel is en omdat het haar niet verstandig leek mij opgenomen te houden tot de bevalling (nee echt waar dokter), mocht ik de volgende dag, mits de kids op groeischema lagen lekker naar huis?!?!
(gelukkig is alles goed overdacht door de dokteren en wordt ik goed geïnstrueerd)

Kids groeien uiteraard goed (goeie genen hè) dus die gooiden geen roet in het eten!!!
Dus gisteren heb ik afscheid genomen van mijn buufs!!!!!!! Ghehe dat voelt goed!!
Dus met bagage en een goed gevulde heliumballon in de VW. van paps en mams geladen.....laden klinkt een beetje denigrerend, maar als je mij ziet dan snap je het wel.
Matje onder de kont....want de vruchtwatergeiser is redelijk instabiel en bevat meer dan gemiddeld aan vruchtwater en dat wil je niet in de autobekleding hebben.

Ontslag naar (t)huis met de kids in de buik....wie had dat 4,5 week geleden gedacht.........