donderdag 26 juli 2012

't ken ook nooit is normaal gaan....

Op de familie van Klinken zijn een aantal uitspraken/gezegde op het lijf geschreven.
Op de eerste plek staat:
"'t Ken ook nooit is normaal gaan",
Op de tweede plek:
"Het geluk is altijd met de domme"
En een goede derde plek:
"Geluk bij een ongeluk"

De laatste twee zijn positieve gezegde, maar gelukkig valt de eerste ook altijd positief uit.

Zo is mijn lieve vader onlangs geopereerd. Al een aantal maanden hees, is een symptoom waar menig arts van in de stress schiet. Ik als doktersassistente ken dit symptoom wat als het langer aanhoudt al bijna een alarmsymptoom wordt. Niet leuk als je vader dit heeft.
Gelukkig zag de kno-arts bij een kleine keelinspectie alleen een poliep. Maarrrr er moest nog wel een diagnostisch onderzoek gedaan worden voordat hik behandeld kon worden. Het geluk voor m'n vader was dat dit gecombineerd kon worden. (het geluk is......)
Dus zo gezegd zo gedaan, onder het mes en een week later terug voor controle.
Bij controle was het niet m'n vader die helemaal gelukkig/euforisch in de spreekkamer zat omdat hij de OK had doorstaan en z'n stem weer (terug) had. Maar was het de KNO-arts die helemaal gelukkig/euforisch was. Hij had nl. de ontdekking van zijn carrière gedaan. Mijn vader had geen standaard Frans Bauer poliep....maar een echte zeldzame in Nederland nog niet beschreven Masson-tumor (die gelukkig! voor de patiënt in kwestie goedaardig is)
Dus vader zijn tumor is minstens net zo beroemd als de poliep van Fransje.
(Tja t ken ook nooit eens normaal gaan en geluk bij een ongeluk)

Zo krijgt mijn moeder altijd weer een 1 of ander zeldzaam geelgestreepte strontkever op de foto ( het geluk is ...)

Zo heeft m'n kleine kleine zusje zich ooit laten terug zetten naar een lager niveau op school, vervolgens zich toch weer opgewerkt naar het hogere niveau (tja ze is slim, maar terug laten zetten was een beetje dom ;)
Maar had ze dat niet gedaan, was ze niet bij haar liefje in de klas gekomen (geluk bij een....)

Zo had m'n andere kleine zusje in eerste instantie bijna dit jaar op 1% niet gehaald....gelukkig was het een fout van school (als ik het goed vertel)....(t ken ook nooit....)

Ach das nog maar een paar voorbeelden.....kan zo nog wel even doorgaan over de van Klinkens

De 3 zinnen zijn ook weer vaak toepasbaar geweest tijdens deze opname en zwangerschap niet te vergeten.
Als je al tijdens poging 1 zwanger wordt....(nee dit was geen geluk bij ongeluk, maar echt t geluk is met de domme)
Dan wordt er gedacht dat je zwanger bent van een drieling (t ken ook nooit.....)
Dat je wordt opgenomen met 29 weken zwangerschap en wordt verscheept met ambulance van ziekenhuis naar ziekenhuis (t ken ook nooit....)

Waar ik wel zielsgelukkig mee ben is dat we tijdens die bewuste controle afspraak er achter kwamen dat mijn baarmoedermond verstreken was een dat er al ontsluiting was.....
Stel je voor dat ik dat inwendige onderzoek had afgeslagen, want nodig leek de dokter het niet te vinden (was meer voor mij gemoedsrust)
Dan waren de kids waarschijnlijk te vroeg geboren, zonder longrijping, thuis, zonder gynaecoloog, kinderarts(en) en hulpmiddelen (zuurstof etc) op de achtergrond.
Op dit verhaal vind ik zelfs dat alle 3 de zinnen wel toepasbaar zijn.

Ik zeg nog wel eens gekscherend tegen Pascal......"je zult weten dat je met een van Klinken getrouwd bent"

See ya 2morrow!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten